بدون شک مشکلات عدیده‌ای در مملکت وجود دارد و کسی که منکر این مشکلات باشد، منکر واقعیت‌های خدشه‌ناپذیر است.
گرانی کولاک می‌کند، بیکاری و کم‌کاری هنوز در ادارات چشمگیر است، جلو فیش‌های نجومی و نیمه نجومی به‌طور کامل گرفته نشده است، خیلی از کارخانه‌ها که به‌ناحق خوابیده‌اند، راه‌اندازی نشده‌اند؛ شایسته‌سالاری در وزارتخانه‌ها و ادارات ازسر تا ساقه اعمال نشده است و …
سؤال این است که چه کسی و کسانی موجبات این مشکلات را به وجود آورده‌اند، مشخص است که به وجود آورنده این مشکلات، دولت صدروزه نیست؛ این مشکلات طی ۸ سال بلکه بیشتر از ۸ سال تلنبار شده‌اند و مردم امیدوارند که دولت مردمی برآمده از امید مردم، این مشکلات را یکی پس از دیگری، یا هم‌زمان حل کند؛ ولی آیا حل مشکلاتی که طی سال‌های متمادی به وجود آمده است، یک‌شبه قابل‌حل است.
بدون شک باید به دولت فرجه و راهکار داد تا با سرمایه ملی اعتماد و امید که به‌حق به وجود آمده است، مشکل را حل کند انتقاد زودهنگام بعضی از مردم و رسانه‌ها، این بنده را به یاد توقع بیجای نوه کلاس اول خودم انداخت که روز اولی که جناب آقای رئیسی رأی آورده بود گفته بود: «وای خدای من دیگه همه‌چیز ارزان شد، آن چیزهایی که گفتم برایم بخرید!» البته در نظرسنجی که اخیراً به عمل آمد، شعور اکثریت مردم به نمایش گذاشته شد و اکثریت مردم برای حل مشکلات، به این دولت مردمی امید بسته‌اند و دست شارلاتانیسم رسانه‌ای را، خوانده‌اند که انگار این دولت ۸ سال و ۱۰۰ روز روی کار بوده است و می‌خواهند تمام تقصیرهای ناکرده را به گردن او بیندازند.
خوب است اصحاب نق بیجا شعور مردم عزیز را به‌حساب بیاورند و با این انگاره نگاری‌های بچه‌گانه شعور تحلیلگر مردم را نادیده نینگارند.
چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که مسئله واکسن را حل کرد و با واردات و تولید واکسن میزان مرگ‌ومیرها را از ۸۴۰ فوتی به ۷۸ نفر رسانده است؟!
چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که بعد از ۱۷ سال رایزنی و پشت درب‌های انتظار ماندن، ایران را جزء پیمان شانگهای کرد؟!
چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که دارد کارخانه‌ها را یکی پس از دیگری راه‌اندازی و دارد چرخ به‌گل‌نشسته اقتصاد را به حرکت درمی‌آورد، چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که دولت‌مردانش در حل مشکلات مردم، شب از روز نمی‌شناسند و روزهای جمعه به سفرهای استانی می‌پردازند؟!
چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که ملاک چیدمان کارگزارانش، عدم تعارض منافع، باکارهای عام‌المنفعه است؟!
چرا مردم به دولتی امیدوار نباشند که اولویت اول و دومش را سفره مردم عزیز قرار داده است و به یاری خدای منان، علی‌رغم میل قلبی نظام سلطه و پادوهای شیرین مغز آن‌ها، قادر به حل آن است؟! و…
در زمان محاصره نظامی مدینه، توسط مشرکین در جنگ خندق، رسول خدا (ص) و مردم دغدغه مشترک داشتند و باهم می‌گفتند: «مَتى نَصْرُ اللَّهِ» (بقره آیه ۲۱۴)، یاری خدا کی می‌رسد، الآن هم دغدغه رهبری عزیز و دولتیان و مردم این است که در این زمینه فتح و پیروزی چشمگیر فرارسد؛ و به یاری خدا فرا خواهد رسید.
دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش/ زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم «حافظ»
انتهای پیام/
- نویسنده : محمدکرم ساعدپور، تحلیلگر مسائل سیاسی و بین الملل
